مهدی جان!
ای کاش می‌دانستم چشمان پاک کدامین خاک حضور سبز تو را به تماشا نشسته است و بر نرمی قدم‌هایت بوسه می‌زند.
مولای من!
ای کاش می‌دانستم کدامین سرزمین غریب با وجود نازنین تو آشنایی دارد و آغوش خویش را برای مهربانی‌هایت گشوده است.
یابن الحسن!
سخت است برای من که سایه ی تمام مردم از میان کوچه ی نگاهم بگذرد، اما پنجره چشمانم به روی خورشید زیبای تو بسته باشد و باغ دلم از بهار صدایت بی‌نصیب بماند.
ای یوسف دور از وطن!
سخت است برای من که از اشک فراقت، بی‌طاقت شوم، در حالی که مردمان یاد تو را از خاطر برده باشند.
ای فرزند ماه‌های تابان!
عمری است که به انتظار طلوع تو در ساحل حسرت نشسته‌ایم.
قلب‌های تشنه ی ما به اشتیاق ظهور تو می‌تپد و کبوتران دعا، قنوت دست‌هایمان را رو به دریای خدا می‌برند.
کی می‌شود که موج صدای گرم تو برخیزد و زلال قطره‌های ناب تو سیرابمان کند؟
ای آرزوی مشتاقان!
کی می‌شود که آسمان دل‌هایمان از نسیم صبح‌گاهی سلام تو معطر شود و شب چشمانمان به جمال ماه تابان تو روشن گردد؟
ای امید منتظران!
کی می‌شود که ذوالفقار تو برگردن دشنمنان و منکران حق بنشیند و پرچم عدل و دادگری‌ات بر فراز شهر و دیار م?منان سایه افکند؟
یا صاحب‌الزمان!
آیا می‌شود که درحرم امن تو اجازه ورود بیابیم و پروانه‌وار گرد کعبه ی وجود مقدست طواف کنیم؟(1)
دعای ندبه از جمله دعاهای ارزنده‌ای است که امام جعفر صادق(علیه السلام) به دوستان و شیعیان تعلیم داده و به آنان امر فرموده که این دعا را در اعیاد چهارگانه؛ یعنی عید فطر، عید قربان، عید غدیر و عید جمعه بخوانند و به ما سفارش فرموده که در عصر غیبت با این دعا با محبوب و مولای خود راز دل گوییم و تجدید عهد کنیم.
دعای ندبه، مجموعه ی کاملی از عقاید شیعیان است که در آن توحید، نبوت انبیا و پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)، ولایت امیرالم?منین علی(علیه السلام) و فتنه‌های پس از پیامبر ذکر شده و سپس با زیباترین و پرسوزترین واژه‌ها، دل‌های عاشق را به مناجات با امام زمان(علیه السلام) و دعا برای تعجیل در ظهور ایشان فرا می‌خواند.
این دعا، ندبه و ناله ی منتظران و شیفتگانی است که بر مظلومیت ائمه معصومین(علیهم السلام) اشک می‌ریزند و در فراق امام عصر خویش، بی‌تابی می‌کنند.
پی‌نوشت:
1. مفاتیح‌الجنان، دعای ندبه.
منبع: ماهنامه موعود شماره
